วันพฤหัสบดีที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2556

วางแผนเป้าหมาย 2014 คราวๆ

นี้มันก็เดือนตุลาคมแล้วสินะ อีกสองเดือนก็สิ้นปี แล้วก็ย่างเข้าปีใหม่แล้ว มาวางแผนดีกว่า ว่าปีหน้าเราจะทำอะไรบ้าง (สำหรับเราที่ทำอะไรช้า ก็คงต้องวางแต่เนิ่นๆ ไม่เช่นนั้น จะหาข้ออ้างโอ้เอ้ ทำให้ไม่ได้ทำตามแผน)

แล้วสิ้นปี 2014 มาดูกันว่าทำได้ครบไหม สู้ๆ

เป้าหมายฝึกฝนและพัฒนาตนเอง
  1. jShop V2 @2014  On Web
  2. jPhoto V2 @2014 On Web
  3. TMS  V2 @2014 On Web
  4. Web ของตัวเอง ทำเว็บบล็อกของตัวเองไว้บันทึกอะไรต่างๆ และอัพโหลดโปรแกรมที่เคยทำไว้แล้วอัพโหลดขึ้นโฮตส์
  5. Web Kanomjeen เว็บแนะนำโปรโมตร้านขายขนมจีนของพ่อเรา
  6. App Expense เป็นแอปบัญชีรายรับรายจ่าย โดยจะมีเงินฝาก และ หนี้ แยกออกมาให้เห็นว่า มีรายรับเท่าไร ใช้อะไรไปบ้าง นำเงินไปเก็บเท่าไร และมีเงินเก็บเท่าไร นำไปใช้หนีเท่าไร และมียอดหนี้คงเหลือเท่าไร
  7. ศึกษา android พัฒนาแอฟขึ้นมา
  8. ศึกษา IOS พัฒนาแอฟขึ้นมา
  9. นำเงินแชร์ไปเล่นกองทุน และนำที่ได้จากกองทุนไปเล่นหุ้น (ต้องเริ่มศึกษา)
  10. หาความรู้เพิ่มเติม 
    1. หนังสือ
    2. คอร์ด
    3. CD
    4. WEB
เป้าหมายให้รางวัลตัวเอง
  1. ไปเที่ยวเหนือ ขึ้นดอยกางเต็น ฤดูหนาว
  2. ไปทะเล ฤดูร้อน
  3. ซื้อโน๊ตบุ๊คเครื่องใหม่
  4. หัดว่ายน้ำ 
สิ่งที่ต้องทำให้สำเร็จ
  1. เคลียหนี้บัตรให้หมด และห้ามไปทำ หรือกดมาอีก
  2. อยากสร้างบ้านจัง (เห้อ แต่เอาไว้ก่อนดีกว่า ขอเอาเงินไปหมุนเงินก่อนดีกว่า เพราะอะไรๆก็ยังไม่มั่งคง คืนฝืนไป คงจะไม่ดี แต่ถ้าพอจะทำได้ก็จะทำ) 

ความคาดหวัง

  1. งานประจำที่อยู่เงินเดือนจะขึ้น หรือมีอะไรที่ดีกว่านี้ (ไม่เช่นนั้นอดตาย ท่าจะไม่ไหว เพราะเราต้องการเก็บเงินสักก้อน ก่อนที่จะถูกเขาไล่ออก หรือต้องเนรเทศตัวเองออกมา เพื่อนำเงินไปสนองความต้องการของตัวเอง อีกมากมาย ถ้าบอกว่า เอาโปรแกรมไปขายดิ ขายอยู่ แต่ไม่มีคนซื้อ นิ 555 แต่เดะมันคงมี)


บอกกับตัวเอง อย่ายอมแพ้ ทำไปเรื่อยๆ หนทางครั้งนี้ยังอีกยาวไกล เนี้ยมันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น

ลุย ลุย !!!

Supattra Buarod
31/10/13

วันอังคารที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556

ผู้ชายวิเศษ

วันเสาร์ที่ 5 ตุลาคม 2556 กลับบ้านรอบนี้

มันทำให้พ่อถึงขนาดต้องพูดว่า "ส้ม ทำไมหนูไม่รักตัวเองเลย"

เพียงเพราะ พ่อมาจับที่แขน แล้วสะดุดก้อนเนื้อ เล็กๆ เล็กจริงๆน่า แต่ถ้าสังเกตุมันก็มองเห็น

พ่อก็ถามมาว่า "ส้มเป็นอะไรอ่ะ เป็นมานานยัง ไปตรวจยัง "

เราก็ตอบกลับไปว่า "มันก็เป็นอย่างงี้สักพักหนึ่งแล้ว ยังไม่ได้ไปตรวจ"

พ่อก็สั่งมาทันทีว่า "เดะไปหาหมอเลย ไปวันนี้เลย"

เราก็บอกไปว่า "ใจเย็นๆ เดะค่อยไป เดะช่วยขายของเสร็จก่อน"

พอตกบ่าย เราก็ไปหาพ่ออีก

พ่อก็ถามมาว่า "ไปหาหมอยัง"

เราก็ตอบกลับไปว่า "ยัง เดะรอให้วันหยุดหลายๆวันก่อน เนี้ยมันจะหมดวันแล้ว เดะพรุ่งนี้ก็กลับไปทำงานแล้ว ไม่มีเวลา"

พ่อบอกว่า "ไปหาเลย ลาหยุดไปหาหมอเลย"

เราก็นิ่ง...

พ่อก็บอกต่อว่า "ทำไมหนูไม่รักตัวเองเลยเนี้ย พ่อใจไม่ดีเลย รู้ไหม มันอาจจะกลายเป็นก่อนเนื้อมะเร็งก็ได้"

โหยย เราคิด ตัวเราเอง เรายังไม่วิตก ไม่เครียด ไม่รู้สึกอะไรขนาดนั้นเลย เนี้ยเราทำให้พ่อต้องพูดแบบนี้ อีกครั้งหรือนี้

[ก่อนหน้านี้ ก็มีเป็นหวัด เจ็บคอ จนไม่มีเสียง ไม่มีแรง โดนพ่อ กับแม่ ลาตัวจากที่ฝึกงาน พาไปหาหมอ แล้วก็พูดทำนองนี้
แล้วก็มีตอนนี้ทำงานพิเศษ ตอนนั้นออกนอกสถานที่บ่อย อากาศ ฝุ่น แมลง ความเครียด โรครภูมิแพ้ก็กำเริบ เป็นผื่นทั้งตัว พุพอง ที่แขน ขา คอ  พอวันหยุด กลับไปบ้าน ก็โดนว่าทำนองเดิม และลาตัวไปหาหมออีก พวกผดผื่น พุพอง ปัจจุบันยังเป็นแผลเป็นอยู่เลย 555
 ]

ในที่สุด ก็ต้องไปหาหมอ ให้หมอตรวจ แล้วโทรไปรายงานว่า เป็นแค่ ชีสต์ไม่กลายพันธ์ วิธีรักษา  ก็ผ่าออก ไม่ต้องรีบร้อน เดะค่อยกลับมาผ่าตอนช่ววงวันหยุดเยอะๆก็ไม่เป็นไร

เห้อ ... พอมานั้ง คิดๆดู ในโลกนี้ จะมีผู้ชายคนไหน ที่รัก หวังดีและเป็นหวงเรา ไม่เคยคิดที่จะทำให้เราเสียใจ ให้อภัยในความผิดทุกกรณี เท่าผู้ชายไหม คงไม่มีหรอก คงไม่มีจริงๆ

ดีใจจัง ที่มีพ่อที่แสนดีขนาดนี้ ถึงใครๆอาจจะบอกหรือมองว่าไม่ดี แต่สำหรับเรา พ่อเนี้ยแระ ดีสุดแล้ว วิเศษที่สุด

และในโลกใบนี้คงจะมีผู้ชายคนนี้คนเดียว ที่เราจะรักเขาได้มากขนาดนี้

...

กลับบ้านทีไร ก็จะถาม มีคนมาจีบบ้างไหมลูก

ตอบกลับไปดังๆว่า ไม่มีหรอก เพราะชาตินี้ คงได้ขึ้นคาน ไม่มีคนอยากแต่ง หรือให้แต่งด้วยหรอก 555

พ่อบอกว่าดีแล้ว ถึงตอนนั้น มาอยู่กลับพ่อนะ


หนูรักพ่อนะ ...

เมื่อถึงเวลา ส้มมีบ้านเป็นของตัวเองเมื่อไร เมื่อถึงตอนนั้น ถ้าพ่อไม่รู้จะอยู่กับใคร มาอยู่กับส้มได้นะ 

แต่วันนี้ ส้มไม่ถอยหลังกลับแน่ ยังไงก็ไม่กลับแน่ ดังนั้น ขอให้รอก่อน

และวันนั้น ส้มจะทำให้เรา อยู่กันให้ครบให้ได้ อย่างน้อยก็อยุ่ภายในรั่วเดียวกัน

สู้ๆ ส้ม เจ้าทำได้แน่


วันพฤหัสบดีที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556

เกมส์โรงเรียนชีวิต


เกมส์โรงเรียนชีวิต ณ ที่แห่งนี้...สอนและทำให้เรา เกิดคำถามในใจว่า
.
.
.
อิสระของเจ้าหายไปไหน

อยากไปไหน ทำไมไม่ได้ไป

อยากทำอะไร ทำไมไม่ได้ทำ

ทำไมต้องยอมให้ใครๆ มาบังคับ ให้ทำโน่น นี่ นั้นด้วย

ทำไมต้องยอมทำ ในสิ่งที่ไม่ใช่เราด้วย

ทำไมต้องยอม ถ้าเราไม่ผิด ทำไมเราถึงเถียงไม่ได้

ทำไมแค่ทำผิด เรื่องนี้ ทำไมต้องโยนกันไปมา แค่ยอมรับผิดในสิ่งที่ตัวเองทำ มันจะยากมากหรอ

ทำไมเราต้องรับผิด รับผิดชอบ ที่เขาโยนมาให้

ทั้งหมดนี้มันเพื่ออะไร มันใช่ตัวเราไหม เนี้ยเรากำลังทำอะไร มันใช่สิ่งที่เราคาดฝันไว้ไหม แล้วจริงๆเราฝันถึงอะไร เรารู้คำตอบของตัวเราเองหรือยัง ถ้ารู้แล้ว ทำไมถึงต้องมาหยุดทนอยู่ตรงนี้

นั้นก็เพราะ เรากำลังเรียนอยู่ในโรงเรียน ที่มีชื่อว่า โรงเรียนชีวิต เรากำลังเล่นเกมส์ ที่มีตัวเราเอง เป็นสิ่งเดิมพัน และนี้มันเป็น บทเรียนบทหนึ่ง เป็นเพียงด่านๆหนึ่ง ที่เราจะเราต้องเรียนรู้ ก้าวผ่าน ฝึกฝนและอดทน เพราะทุกๆบทเรียน ทุกด่านๆด่าน มันจะยากและท้าทายมากขึ้น และเมื่อเราผ่านด่านแต่ละด่าน ผ่านบททดสอบแต่ละ เราก็จะเข้มแข็ง และเข้าใจโลกใบนี้ เข้าใจคนมากขึ้นเรื่อยๆ

ความจริงแล้ว เราต้องขอบคุณ อุปสรรคทุกอุปสรรค ปัญหาทุกอย่าง และผู้คนมากมายที่เข้ามาในชีวิตเรา มาช่วยสอน แต่งแต้มสีสันในชีวิตเรา

เพราะเมื่อถึงวันหนึ่ง เราจะต้องอยู่บนจุดหนึ่ง ที่เราต้องแบกรับภาระทั้งหมดไว้ เราจะเข้าใจและผ่านมันไปได้อย่างง่ายดาย

เอ๋ จะมีใคครเขาคิดเยอะแบบเราไหมเนี้ย หรือเขาแค่ตั้งใจทำงาน ให้ได้เงิน ให้ตำแหน่งขึ้น และถ้าถูกไล่ออก เขาก็แค่หางานใหม่ทำ และตั้งใจทำงาน ให้ได้เงิน โบนัส และตำแหน่ง

อืมมม ... หรือเพราะเรา คิดว่า ไม่ได้เกิดมา เพียงเพราะว่า จะหยุดอยู่ตรงนี้ หรือ ยอมแพ้สิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาสักหน่อย เรารู้เพียงว่า ตรงนี้ มันใช่ตัวเรา ไม่ใช่ที่ที่เราจะอยู่ตลอดไป

ค่อยๆเรียนรู้ฝึกฝนไป แต่ช้ามากไม่ได้ เวลาของเรามีน้อย เรื่องที่อยากทำก็มีเยอะ