วันอาทิตย์ที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2556

วันเกิดปีนี้ 2556

โชคดี อย่างหนึ่ง ที่วันเกิดของฉัน ใกล้กับวันพ่อ และแถมวันเกิดพ่อของตัวเอง แถมโชคดี ที่มันตรงกับงานงิ้ว (เป็นเทศกาลประจำปีที่บ้าน)

เนื่องจาก พึ่งเปียแชร์มาได้ บวกกับ ได้เงินจากค่าเขียนเว็บเล็กน้อย วันพฤหัสบดี วันที่ 5 จึงเดินเตร็ดแตร่ด

เป้าหมายคือ เดินซื้อหาของขวัญกลับบ้าน เดินไปเรื่อยๆ เจอนาฬิกาเรือนหนึ่งรู้สึกถูกใจ จึงได้ทำการสอบถามกับพนักงาน ทราบว่ามีราคา มูลล่า 3990 บาท เนี้ยคือราคาที่มันบอกว่า เป็นส่วนแล้ว 

แต่เนื่องตอนนี้ทำงานแล้ว และปีนี้ รู้สึกเหมือนเราไม่ได้ให้อะไรพ่อเลย จึงซื้อเรือนนี้ กลับบ้าน เป็นของขวัญ

และจากนั้น เดินไป วัตสัน เดินหาวิตามินซี ซื้อ อีกสองขวด ให้แม่ขวดหนึ่ง พ่อขวดหนึ่ง ขวดละ 150 เม็ด

และแล้ว วันศุกร์ เวลาเลิกงานก็มาถึง ก็ตรงไปหมอชิตทันที กลับบ้าน ไปถึงบ้านกฌราวๆ ตี หนึ่ง

ตื่นขึ้นมา วันเสาร์ ก็ตรงกับวันแห่ จะมีการเดินขนวบกัน แห่สิงโต มังกร เอ็งกอ และอีกหลายๆอย่าง 

ฉันใช้เวลาวันเสาร์ ช่วงเช้า ถึงกลางวัน กับแม่ และน้องสาว เดินเที่ยวดูเขาแห่ จากนั้นตรงบ่าย ก็ไปหาพ่อ เอานาฬิกาไปให้ (เป็นของขวัญชิ้นแรก ที่เราซื้อแล้วมีมูลค่ามากขนาดนี้ ปกติทำเองกับมือ) และวิตมินซี ไปให้ แต่ไม่ว่าเราให้อะไร พ่อก็ดีใจหมดละ แต่ชิ้นนี้ ดูเหมือนจะดีใจเป็นพิเศษ ก็ แหม๋ คุยโม้ ไม่หยุด 555 รู้สึกดีแหะ

จากนั้นก็ช่วยทำขนมจีน ปลอกผลไม้ ให้กิน นั้งเล่นพูดคุย พอตกมืด ก็ไปดูแห่ เดินเล่นในงาน (นั้งรถไฟเหาะ ของเด็กน้อยด้วย สนุกดีเหมือนกัน อิอิ ชอบ) หมดไปอีกวันหนึ่ง 

วันอาทิตย์ ก็เอาเงินให้ตากับยา คนละ ห้าร้อย หกร้อย บอกว่าเป็นค่าขนม (ก็ตอนนี้ เรามีให้ได้แค่นี้ตอนนี้เท่านั้นเอง) แค่นี้ ตากะยาย ก็ยิ้มมีความสุขละ และมาที่บ้านแฟนแม่ ที่บ้านแฟนแม่ มีงานบุญพอดี ก็จะมีเบียร์ เหล้า มีพระมาสวด เราก็ตื่นไปช่วยเขาจัดโน่น นี่ นิดหน่อย เสร็จก็ลงมาข้างล้าง ฟังพระสวด พอพระสวดเสร็จ ก็เดินไปหยิบ เบียร์มา สองขวด นั้งกิน  แล้วก็บอกแม่ว่า อยากได้อะไร เดะซื้อให้ แม่บอกว่าอยากได้แหวน พอตกบ่ายก็ช่วยกันไปซื้อแหวน และก็กลับมานั้งกินต่อถึงเย็น เมาครับ ไม่เมาได้ไง ตั้งแต่เช้า ยั้นเย็น 555 สะใจ

จากนั้นตีสอง ก็ขึ้นรถมากรุงเทพ ถึงวันจันทร์เช้าตีห้า ตรงกับวันเกิดพอดี ก็นั้งแท็กซี ไปเจอกันคนที่รักสักหน่อย ปกติที่บริษัทวันเกิดจะได้หยุดหนึ่งวัน แต่วันเกิดเราโดนหักไปกับ วัยมาสายหมดละ วันนั้นเลยต้องมาทำงาน  555 

สรุปแล้ว วันเกิดปีนี้ คือ
ได้ซื้อนาฬิกาให้พ่อเป็นของขวัญ
ได้ซื้อแหวนทองให้แม่ หนึ่งสลึง
ให้พ่อใหญ่ แม่ใหญ่ (อ้อ ตากะยาย เราเรียกว่า พ่อใหญ่ แม่ใหญ่) เป็นนค่าขนม
ใช่ละ วันที่เดินเล่นงานงิ้วกับน้อง ซื้อหมวกให้น้อง หนึ่งใบ

ส่วนตัวเรา เมาครับ และได้อยู่กับคนที่เรารักในวันเกิด แค่นี้ก็มีความสุขละ

ส่วนของขวัญ ก็ความรักจากคนที่เราไง มันดีเยี่ยมมาก วิเศษ กว่าสิ่งไหนๆ ได้ทำให้คนที่เรารักมีความสุข มันโคตรดีอ่ะ 

อ้อ มีเพื่อนจำวันเกิดด้วยมาอวยพรในเฟชร ดีใจแหะ แม้จะ ห้า หกคนก็เหอะ 

และได้ตัดสินใจ เรื่องราว ได้เรื่อง 

และที่ลงมือทำไปแล้วคือ 

การตัดสินเรื่องความรัก ... " เมื่อคนที่เรารัก เขาไม่ได้รักเราเพียงคนเดียว เราก็ควรปล่อยมือ สังเกตุจากพฤติกรรม สิ่งที่ทำ สิ่งที่พูด และได้บอกเป็นที่เรียบร้อย ว่า สิ้นปีเราคงต้องเลิกกัน (เลิกตอนนี้ไม่ได้ ทำใจไม่ทัน ให้เวลาตัวเองหน่อย :'( คิดแล้วก็เศร้า)"

และก่อนกลับบ้าน จะต้องอัพเว็บอาหาร ก็อาหารที่บ้านเราทำขายนั่นแระ ถ้าฝั่งแม่ ก็อาหารตามสั่ง ฝั่งพ่อ ก็ ขนมจีน  (ช่วยเรามาเยี่ยมชมด้วยน่า)

และต้องตามเรื่องการทำขนมจีนอบแห้ง ให้สำเร็จว่ามันต้องทำอย่างไร ใช้ต้นเท่าไร (แต่ตอนนี้ยังไม่มีสักบาท 555 แต่สืบไว้ก่อน เพื่อทำได้)

จากนั้น เมื่อเปียแชร์หมด ก็จะลองทำ โอสต์ดิ้ง มีให้เช่า ทั้งรายเดือน และรายปี (ช่วยมาอุดหนุนด้วยน่า) อันนี้ คงประมาณ กลางถึงปลายปี ถึงจะเริ่มได้ เพราะต้องเคลีย์เปียแชร์ก่อน

แต่ที่มันต้องเสร็จคือ jPhoto On Web มันต้องเสร็จ ภายใน มีนาคม 2557 นี้

และก็เว็บของตัวเอง เอาไว้วางโปรแกรมขาย กับมีบล็อก ค่อยพูดคุยกัน แนะนำตัวเอง เป็นบทความ โน่นนี้นั้น แล้วแต่ อารมณ์ช่วงนั้น

อ้อ ต้องไปซื้อกองทุนด้วย อันนี้ไปถามที่ธนาคารละ แต่วันนั้น เป็นหยุด เขาไม่ขาย แป๋วววว เงินก้อนนั้นหมดทันที ไปกับค่ารถ ค่ากิน แต่ไม่เป็นไร  เก็บ เอามาลงทุนใหม่ได้ ไม่ยาก 555

และแล้ววันเกิดปีนี้ ก็ผ่านพ้นไป [แก่ขึ้นแล้วสิ 555] และอีกไม่กี่วัน ก็จะสิ้นปี และเข้าสู่ใหม่แล้ว

คุณได้ทำอะไรบ้างยัง

สำหรับเรา ได้ทำ และวางแผนที่จะทำสำหรับปีหน้าแล้ว อิอิ 

รู้สึกท้าทายดี เริมสนุก กับเป้าหมายของตัวเอง !!

ผลสรุปของตอนนี้ คือ เป๋าแห้ง อกหัก กินมาม่า ไปตามสไลต์ ฮ่าๆ

Supattra Buarod
22 Dec 2013

วันศุกร์ที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2556

เฝ้ารอค่ามาม่า



เว็บไซต์องค์กรธรรมดา สามารถเปลี่ยนภาษาไทย ไว้อัพขึ้นโฮสต์ แล้วเดะจะเข้าลิงค์มาให้ชมกัน

ณ เวลานี้ รอค่าทำเว็บอยู่ 555

วันพฤหัสบดีที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2556

Thaiware อนุมัติ jPhoto@2013



กีสสสสส มะวานเอา jPhoto ลง Thaiware วันนี้เค้าอนุมัติเลย ดีใจ 555 อวดๆๆ

ตามลิงค์เลย

http://software.thaiware.com/11603-jPhoto-2013.html

jPhoto@2013

jPhoto@2013

พบกับรูปแบบหน้าตาของ jPhoto@2013 โปแกรม Desktop สำหรับบริหารจัดการร้านถ่ายรูป ปริ้นรูป หน้าร้าน มีส่วนคำนวณ และการจัดการข้อมูลต่างๆที่เกี่ยวข้อง รวบทั้งเรียกดูรายงาน

โปรแกรมตัวนี้ ได้ทำการต่อยอด จากที่ไปอบรม java คราวก่อนเมื่อนานพอสมควร ตอนนั้นใช้ netbaens ซึ่งการจัดวางที่หน้าจอยาก (พอคลิกเลื่อนตรงโน่น ตรงนี้เลื่อน) เลยต่อยอดและเพิ่ม เป็นอย่างที่เห็นด้วย ecplices

ตัวนี้ เป็นเวอร์ชันทดลองใช้ฟรี 30 วัน แต่ถ้า ใช้งานแล้วติดใจ ก็ช่วยกันอุดหนุนบ้างสักน้อยก็ดีนะจ๊ะ ตัวนี้ขายอยู่ที่ราคา 590 บาท ถือว่าไม่แพง พอให้คนเขียนได้ค่าขนมกับมาม่าบ้าง คาดหวังไว้ว่า น่าจะขายได้บ้างละน่า จริงไหม สักคน สองคน สาม สี่ ห้า ไปเรื่อยๆ จริงไหม 555

สามารถดาว์นโหลดจากลิงค์ : https://sourceforge.net/projects/programsalesofshop/  

แล้วพบกันใหม่ ในเวอร์ชันต่อไป หรือ โปรแกรมต่อไป 

และได้นำหน้าจอโปรแกรมมาให้ชมกัน เรียกน้ำย่อย 































By : Supattra Buarod   date : 5/12/13

วันพฤหัสบดีที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2556

วางแผนเป้าหมาย 2014 คราวๆ

นี้มันก็เดือนตุลาคมแล้วสินะ อีกสองเดือนก็สิ้นปี แล้วก็ย่างเข้าปีใหม่แล้ว มาวางแผนดีกว่า ว่าปีหน้าเราจะทำอะไรบ้าง (สำหรับเราที่ทำอะไรช้า ก็คงต้องวางแต่เนิ่นๆ ไม่เช่นนั้น จะหาข้ออ้างโอ้เอ้ ทำให้ไม่ได้ทำตามแผน)

แล้วสิ้นปี 2014 มาดูกันว่าทำได้ครบไหม สู้ๆ

เป้าหมายฝึกฝนและพัฒนาตนเอง
  1. jShop V2 @2014  On Web
  2. jPhoto V2 @2014 On Web
  3. TMS  V2 @2014 On Web
  4. Web ของตัวเอง ทำเว็บบล็อกของตัวเองไว้บันทึกอะไรต่างๆ และอัพโหลดโปรแกรมที่เคยทำไว้แล้วอัพโหลดขึ้นโฮตส์
  5. Web Kanomjeen เว็บแนะนำโปรโมตร้านขายขนมจีนของพ่อเรา
  6. App Expense เป็นแอปบัญชีรายรับรายจ่าย โดยจะมีเงินฝาก และ หนี้ แยกออกมาให้เห็นว่า มีรายรับเท่าไร ใช้อะไรไปบ้าง นำเงินไปเก็บเท่าไร และมีเงินเก็บเท่าไร นำไปใช้หนีเท่าไร และมียอดหนี้คงเหลือเท่าไร
  7. ศึกษา android พัฒนาแอฟขึ้นมา
  8. ศึกษา IOS พัฒนาแอฟขึ้นมา
  9. นำเงินแชร์ไปเล่นกองทุน และนำที่ได้จากกองทุนไปเล่นหุ้น (ต้องเริ่มศึกษา)
  10. หาความรู้เพิ่มเติม 
    1. หนังสือ
    2. คอร์ด
    3. CD
    4. WEB
เป้าหมายให้รางวัลตัวเอง
  1. ไปเที่ยวเหนือ ขึ้นดอยกางเต็น ฤดูหนาว
  2. ไปทะเล ฤดูร้อน
  3. ซื้อโน๊ตบุ๊คเครื่องใหม่
  4. หัดว่ายน้ำ 
สิ่งที่ต้องทำให้สำเร็จ
  1. เคลียหนี้บัตรให้หมด และห้ามไปทำ หรือกดมาอีก
  2. อยากสร้างบ้านจัง (เห้อ แต่เอาไว้ก่อนดีกว่า ขอเอาเงินไปหมุนเงินก่อนดีกว่า เพราะอะไรๆก็ยังไม่มั่งคง คืนฝืนไป คงจะไม่ดี แต่ถ้าพอจะทำได้ก็จะทำ) 

ความคาดหวัง

  1. งานประจำที่อยู่เงินเดือนจะขึ้น หรือมีอะไรที่ดีกว่านี้ (ไม่เช่นนั้นอดตาย ท่าจะไม่ไหว เพราะเราต้องการเก็บเงินสักก้อน ก่อนที่จะถูกเขาไล่ออก หรือต้องเนรเทศตัวเองออกมา เพื่อนำเงินไปสนองความต้องการของตัวเอง อีกมากมาย ถ้าบอกว่า เอาโปรแกรมไปขายดิ ขายอยู่ แต่ไม่มีคนซื้อ นิ 555 แต่เดะมันคงมี)


บอกกับตัวเอง อย่ายอมแพ้ ทำไปเรื่อยๆ หนทางครั้งนี้ยังอีกยาวไกล เนี้ยมันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น

ลุย ลุย !!!

Supattra Buarod
31/10/13

วันอังคารที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2556

ผู้ชายวิเศษ

วันเสาร์ที่ 5 ตุลาคม 2556 กลับบ้านรอบนี้

มันทำให้พ่อถึงขนาดต้องพูดว่า "ส้ม ทำไมหนูไม่รักตัวเองเลย"

เพียงเพราะ พ่อมาจับที่แขน แล้วสะดุดก้อนเนื้อ เล็กๆ เล็กจริงๆน่า แต่ถ้าสังเกตุมันก็มองเห็น

พ่อก็ถามมาว่า "ส้มเป็นอะไรอ่ะ เป็นมานานยัง ไปตรวจยัง "

เราก็ตอบกลับไปว่า "มันก็เป็นอย่างงี้สักพักหนึ่งแล้ว ยังไม่ได้ไปตรวจ"

พ่อก็สั่งมาทันทีว่า "เดะไปหาหมอเลย ไปวันนี้เลย"

เราก็บอกไปว่า "ใจเย็นๆ เดะค่อยไป เดะช่วยขายของเสร็จก่อน"

พอตกบ่าย เราก็ไปหาพ่ออีก

พ่อก็ถามมาว่า "ไปหาหมอยัง"

เราก็ตอบกลับไปว่า "ยัง เดะรอให้วันหยุดหลายๆวันก่อน เนี้ยมันจะหมดวันแล้ว เดะพรุ่งนี้ก็กลับไปทำงานแล้ว ไม่มีเวลา"

พ่อบอกว่า "ไปหาเลย ลาหยุดไปหาหมอเลย"

เราก็นิ่ง...

พ่อก็บอกต่อว่า "ทำไมหนูไม่รักตัวเองเลยเนี้ย พ่อใจไม่ดีเลย รู้ไหม มันอาจจะกลายเป็นก่อนเนื้อมะเร็งก็ได้"

โหยย เราคิด ตัวเราเอง เรายังไม่วิตก ไม่เครียด ไม่รู้สึกอะไรขนาดนั้นเลย เนี้ยเราทำให้พ่อต้องพูดแบบนี้ อีกครั้งหรือนี้

[ก่อนหน้านี้ ก็มีเป็นหวัด เจ็บคอ จนไม่มีเสียง ไม่มีแรง โดนพ่อ กับแม่ ลาตัวจากที่ฝึกงาน พาไปหาหมอ แล้วก็พูดทำนองนี้
แล้วก็มีตอนนี้ทำงานพิเศษ ตอนนั้นออกนอกสถานที่บ่อย อากาศ ฝุ่น แมลง ความเครียด โรครภูมิแพ้ก็กำเริบ เป็นผื่นทั้งตัว พุพอง ที่แขน ขา คอ  พอวันหยุด กลับไปบ้าน ก็โดนว่าทำนองเดิม และลาตัวไปหาหมออีก พวกผดผื่น พุพอง ปัจจุบันยังเป็นแผลเป็นอยู่เลย 555
 ]

ในที่สุด ก็ต้องไปหาหมอ ให้หมอตรวจ แล้วโทรไปรายงานว่า เป็นแค่ ชีสต์ไม่กลายพันธ์ วิธีรักษา  ก็ผ่าออก ไม่ต้องรีบร้อน เดะค่อยกลับมาผ่าตอนช่ววงวันหยุดเยอะๆก็ไม่เป็นไร

เห้อ ... พอมานั้ง คิดๆดู ในโลกนี้ จะมีผู้ชายคนไหน ที่รัก หวังดีและเป็นหวงเรา ไม่เคยคิดที่จะทำให้เราเสียใจ ให้อภัยในความผิดทุกกรณี เท่าผู้ชายไหม คงไม่มีหรอก คงไม่มีจริงๆ

ดีใจจัง ที่มีพ่อที่แสนดีขนาดนี้ ถึงใครๆอาจจะบอกหรือมองว่าไม่ดี แต่สำหรับเรา พ่อเนี้ยแระ ดีสุดแล้ว วิเศษที่สุด

และในโลกใบนี้คงจะมีผู้ชายคนนี้คนเดียว ที่เราจะรักเขาได้มากขนาดนี้

...

กลับบ้านทีไร ก็จะถาม มีคนมาจีบบ้างไหมลูก

ตอบกลับไปดังๆว่า ไม่มีหรอก เพราะชาตินี้ คงได้ขึ้นคาน ไม่มีคนอยากแต่ง หรือให้แต่งด้วยหรอก 555

พ่อบอกว่าดีแล้ว ถึงตอนนั้น มาอยู่กลับพ่อนะ


หนูรักพ่อนะ ...

เมื่อถึงเวลา ส้มมีบ้านเป็นของตัวเองเมื่อไร เมื่อถึงตอนนั้น ถ้าพ่อไม่รู้จะอยู่กับใคร มาอยู่กับส้มได้นะ 

แต่วันนี้ ส้มไม่ถอยหลังกลับแน่ ยังไงก็ไม่กลับแน่ ดังนั้น ขอให้รอก่อน

และวันนั้น ส้มจะทำให้เรา อยู่กันให้ครบให้ได้ อย่างน้อยก็อยุ่ภายในรั่วเดียวกัน

สู้ๆ ส้ม เจ้าทำได้แน่


วันพฤหัสบดีที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556

เกมส์โรงเรียนชีวิต


เกมส์โรงเรียนชีวิต ณ ที่แห่งนี้...สอนและทำให้เรา เกิดคำถามในใจว่า
.
.
.
อิสระของเจ้าหายไปไหน

อยากไปไหน ทำไมไม่ได้ไป

อยากทำอะไร ทำไมไม่ได้ทำ

ทำไมต้องยอมให้ใครๆ มาบังคับ ให้ทำโน่น นี่ นั้นด้วย

ทำไมต้องยอมทำ ในสิ่งที่ไม่ใช่เราด้วย

ทำไมต้องยอม ถ้าเราไม่ผิด ทำไมเราถึงเถียงไม่ได้

ทำไมแค่ทำผิด เรื่องนี้ ทำไมต้องโยนกันไปมา แค่ยอมรับผิดในสิ่งที่ตัวเองทำ มันจะยากมากหรอ

ทำไมเราต้องรับผิด รับผิดชอบ ที่เขาโยนมาให้

ทั้งหมดนี้มันเพื่ออะไร มันใช่ตัวเราไหม เนี้ยเรากำลังทำอะไร มันใช่สิ่งที่เราคาดฝันไว้ไหม แล้วจริงๆเราฝันถึงอะไร เรารู้คำตอบของตัวเราเองหรือยัง ถ้ารู้แล้ว ทำไมถึงต้องมาหยุดทนอยู่ตรงนี้

นั้นก็เพราะ เรากำลังเรียนอยู่ในโรงเรียน ที่มีชื่อว่า โรงเรียนชีวิต เรากำลังเล่นเกมส์ ที่มีตัวเราเอง เป็นสิ่งเดิมพัน และนี้มันเป็น บทเรียนบทหนึ่ง เป็นเพียงด่านๆหนึ่ง ที่เราจะเราต้องเรียนรู้ ก้าวผ่าน ฝึกฝนและอดทน เพราะทุกๆบทเรียน ทุกด่านๆด่าน มันจะยากและท้าทายมากขึ้น และเมื่อเราผ่านด่านแต่ละด่าน ผ่านบททดสอบแต่ละ เราก็จะเข้มแข็ง และเข้าใจโลกใบนี้ เข้าใจคนมากขึ้นเรื่อยๆ

ความจริงแล้ว เราต้องขอบคุณ อุปสรรคทุกอุปสรรค ปัญหาทุกอย่าง และผู้คนมากมายที่เข้ามาในชีวิตเรา มาช่วยสอน แต่งแต้มสีสันในชีวิตเรา

เพราะเมื่อถึงวันหนึ่ง เราจะต้องอยู่บนจุดหนึ่ง ที่เราต้องแบกรับภาระทั้งหมดไว้ เราจะเข้าใจและผ่านมันไปได้อย่างง่ายดาย

เอ๋ จะมีใคครเขาคิดเยอะแบบเราไหมเนี้ย หรือเขาแค่ตั้งใจทำงาน ให้ได้เงิน ให้ตำแหน่งขึ้น และถ้าถูกไล่ออก เขาก็แค่หางานใหม่ทำ และตั้งใจทำงาน ให้ได้เงิน โบนัส และตำแหน่ง

อืมมม ... หรือเพราะเรา คิดว่า ไม่ได้เกิดมา เพียงเพราะว่า จะหยุดอยู่ตรงนี้ หรือ ยอมแพ้สิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาสักหน่อย เรารู้เพียงว่า ตรงนี้ มันใช่ตัวเรา ไม่ใช่ที่ที่เราจะอยู่ตลอดไป

ค่อยๆเรียนรู้ฝึกฝนไป แต่ช้ามากไม่ได้ เวลาของเรามีน้อย เรื่องที่อยากทำก็มีเยอะ


วันจันทร์ที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2556

...สีสัน...

อยู่ๆก็รู้สึก หมดแรง แบบดื้อๆ อาจเป็นเพราะ กำลังใจมันหมด หลายเรื่องราว เข้ามาให้คิดตลอดเวลา

คิดโน่น คิดนี่ ไปเรื่อย 

มันทำให้เรารู้ว่า เรื่องบางเรื่อง เมื่อมันมีผลกระทบต่อหัวใจ มันก็มีกระทบต่อชีวิตเราเหมือนกัน มันทำให้เรารู้สึกเหนื่อย หมดกำลังใจ หมดแรง มันทำให้ความสนุกหายไป 

แต่ก็ช่างมันเหอะ เรื่องอื่นที่ยากกว่านี้ เรายังผ่านมาได้ แล้วนับประสา อะไรกับเรื่องแค่นี้ 

และเมื่อไรที่เราก้าวพ้นจุดนี้ เราจะเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆ level เราจะ up ขึ้น เกราะ ความเข้มแข็ง และอดทน ก็จะมีมากขึ้น

เราไม่ได้เกิดมา เพื่อจะหยุดเพื่อแค่จุดนี้ หรืออ่อนแอยอมแพ้กับเรื่องต่างๆที่เข้ามาสักหน่อย

ทางเดินของเรายังอีกไกล เป้าหมายของเรายังคงรอเราอยู่

บอกกับตัวเองว่า ...

ส้ม สู้ๆ เจ้าทำได้ จงสนุกกับทางเดินระหว่างทาง เพื่อเรียนรู้มันก่อนไปถึงเป้าหมายเถิด เพราะทุกสิ่งล้วนมีความหมาย และเชื่อมต่อไปสู่อีกสิ่ง

เมื่อเราผ่านพ้นตรงนี้ อาจมีบางสิ่งสนุกรออยู่ก็ได้ ถ้าไม่ใช่ มันก็คงชวนปวดหัว และท้าทายให้เราก้าวผ่านไปให้ได้

เนี้ยแระชีวิต จะมาจืดชืดอยู่ได้อย่างไร มันไม่มีสีสันเอาสักเลย

[เห้ย ส้ม เนี้ยเจ้ายังว่า ชีวิตตัวเองจืดชืดอีดหรอ เจ้าพบเจออะไรมากบ้าง ผ่านอะไรมาบ้าง ชีวิตมีสีสัน แต่เป็นสี ที่เอาทุกสี มากองรวมกัน 555 สนุกไม่เบา ]


หมายเหตุ : แค่รู้สึกเหนื่อยๆ กับเรื่องบางเรื่อง ก็เท่านั่น เลยเขียนระบายสักเลย ไม่ได้เขียนหรือตั้งใจให้ใครอ่าน หรอกนะ 

วันเสาร์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2556

JAVA workshop eclipes window builder pro Coures


Promote JAVA GUI workshop eclipse window builder pro Coures at Chaimai Rajabhat university Chaimai city Thailand , Date 5 - 6 October 2013,  
Instructors : Tavon Seesenpila, Register : http://www.tavoncourse.com/

อิอิ โบชัวร์สวย ออกแบบเอง เลยเอาลงบล็อกสักเลย ภูมิใจ ผลงานตัวเอง 555

Link Download User and Install program jshop

Link Download User and Install program jshop :
https://docs.google.com/file/d/0B9Tp3g7Bf6B8TkRVMTRTbVJueWc/edit?usp=sharing


เสร็จแล้ว คู่มือการติดตั้งและการใช้งาน jShop เวอร์ชั้น ภาษาอังกฤษบ้าง ไทยบ้าง ปะปนกันไหม ถือว่า เป็นการฝึกภาษาอังกฤษไปใหนตัว

ถ้าโหลดเข้าไปอ่าน พอเห็น จะรู้ได้ทันทีว่า เห้ย ภาษาอังกฤษ มึงกากขนาดนี้เชียวหรอ

ฮ่าๆ ก็ยอมรับตามนั้น ด้วยความยินดี แต่นั้นไม่ได้หมายความว่า เราจะกากอยู่อย่างงี้ตลอดไปนะจ๊ะ

แล้วค่อยดูก็แล้วกัน


วันศุกร์ที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2556

ลงมือทำเลย โย่ !!

หลังจาก jShop V.1 @2013 เวอร์ชันภาษาอังกฤษและคู่มือการติดตั้งเสร็จ ความจริงตามที่คิดมันก็จะมีการอัพเดต พัฒนาเป็นเวอร์ชันต่อไป แต่พักไว้ก่อน รอเสียงตอบรับ และอีกอย่างตามที่ตั้งใจไว้ จะทำการอัพเดตไปเป็นเวอร์ชันต่อไป ปีละครั้ง หรือไวสุด ก็ครึ่งปี ครั้ง

เพราะว่า เราจะได้มีเวลาไปสร้าง เรียนรู้อย่างอื่นด้วย (ก็มันมีเรื่องที่ยังอยากทำอีกหลายนี้น่า)

แต่เมื่อเสร็จแล้ว แต่มะวานยังไม่ได้คิดวางแผนว่าจะทำไร ก็เริ่มจะ ฟุ้งซ่าน เบื่อๆ เพ้อเจ้อ และเล่น ทำตัวไร้สาระอีกละ

คราวนี้ เราเลยจะเอาใหม่ จะมีการวางแผน ว่าเสร็จจากอันนี้ จะทำอะไรต่อ

เริ่มเลยละกัน

วันนี้ วันที่ 20 กันยายน 2556
- ทำคู่มือการใช้งาน jShop เป็นทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ จากนั้นก็อัพแจกจ่ายให้กับผู้ที่สนใจอยากได้ คู่มือการใช้งาน

วันที่ 21 กันยายน 2556
- นำ jPhoto โปรแกรมที่ทำไว้ ตอนไปเรียนคอร์ด มาพัฒนาต่อยอดให้เสร็จ พร้อมใช้งาน เป็น  jPhoto V.1 @2013 ให้เวลา ตัวเองทำให้เสร็จ  3 วัน ช้าสุด ก็ไม่เกินสินเดือนนี้ ( ก็ สัปดาห์หน้านี้มีนัดทั้งอาทิตย์ เป็นนัดที่พลาดไม่ได้นิ อิอิ)

และหลังจากนั้น ก็จะทำคู่มือการติดตั้ง การใช้งานของโปรแกรม jPhoto แจกจ่ายต่อ

พอเสร็จจาก  jPhoto จะสร้างเว็บสักเว็บ เอาเป็นเว็บ คล้ายๆบล็อก ไว้อัพ โปรแกรม ข้อมูลข่าวสารต่างๆ ของตัวเอง สักเว็บดีกว่า 

คิดแล้วต้องทำ 

คิดแล้ว ลุยเลย โย่ !!! แค่คิดก็สนุกแล้วสิ ส้ม อิอิ


วันพฤหัสบดีที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2556

jShop_EN V.1 @ 2013



เย้ เย้ เสร็จแล้วคร๊าบบบบ ฮิ้วววว  jShop เวอร์ชั้นภาษาอังกฤษ อิอิ พร้อมคู่มือการติดตั้งอีก

หลังจากเวอร์ชันแรกมีคนโหลด แต่ติดตั้งไม่เป็น เราเลยต้องงวนกับการรีโมตไปติดตั้ง

คราวนี้ เวอร์ชันอัพเกรดเป็นภาษาอังกฤษ เลยทำคู่มือให้สักเลย

แต่ถ้าติดปัญหา ติดตั้งไม่ได้ ก็ยินดีรีโมตไปช่วยอยู่นะจ๊ะ

เดี๋ยวมีเวลาว่างๆ จะทำคู่มือการใช้งานให้อีก อิอิ

 https://sourceforge.net/projects/jshopdesktop/?source=navbar

Supattra Buarod
19/9/2013

วันพุธที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2556

คนดีหรือคนไม่ดี

มีเสียงเตือนแว่วเข้ามา ...

ค่อยมาเตือนเราตลอดเวลาว่า " ว่า เราควรรู้ อะไรถูกอะไรผิด ทางเลือกเรามีเยอะ "

มันทำให้เราสะท้อนตัวเองว่า ... เนี้ยเรากำลังทำผิดอย่างงั้นหรอ ?  แต่เราพยายามแล้วนะ ไม่ฟังเสียงหัวใจตัวเอง และทำสิ่งที่เขาบอกว่ามันถูก แต่มันไม่มีความสุขเลยสักนิด มันทรมาท กับการห้ามใจตัวเอง เหนื่อยจนท้อ หมดแรง

และตอนนี้ เราเพียงแค่อยากมีความสุข อยากทำตามเสียงหัวใจบ้าง ...

...


เราก็รู้ตัวอยู่ รู้ตลอด ว่าสุดท้าย จะเป็นอย่างไร รู้ว่ามันจะต้องเจ็บขนาดไหน

แต่มันเป็นเรื่องของอนาคตนิ มันก็จะไม่เกิดขึ้นก็ได้จริงไหม ?

แต่ถึงมันจะเกิดขึ้นก็ตาม เราก็ไม่เสียใจหรอกนะ เพราะอย่างน้อยตอนนี้ ช่วงเวลานี้ ก็ได้ทำตามเสียงหัวใจ ทุ่มหมดตัว เทหมดหน้าตัก เต็มที่กับมัน มีช่วงเวลาดีดี มีความสุข เก็บไว้ในความทรงจำ

เพราะ ชีวิตมันเป็นของเรา ไม่มีใครมาบังคับเราได้ ทางเลือกมันก็เป็นของเรา ทุกก้าวที่เดิน เราก็เดินมันด้วยขาของเราเอง ทุกอย่างที่ทำ เราก็ทำมันด้วยกำลังทั้งหมดที่มี แล้วใยต้องนึกเสียใจ กับสิ่งที่ทำไปแล้วด้วยใช่ไหม

...

ก็ในโลกนี้ คนดีมันมีเยอะแล้วนิเนอะ เราเลยยอมเสียสละตัวเองทำผิด เป็นคนไม่ดี หาความสุขให้ตัวเอง ทำเสียงหัวใจตัวเอง เพื่อที่ทุกคนจะได้แยกออกระหว่าง คนดี กับ คนไม่ดี ได้มันไม่ดีหรอ ? ฮ่าๆ


 


jShopDesktop V.1 2013







Description
develop by JAVA language database MySQL for Small businesses shop and Calculated price product, costs, salary Manager data ect.

this is a Open Source project free download and customise code no license you can develop and selling, support commercial.

if have problem or donate to me you can visit me at zomjeeb@gmail.com

Features
Calculated price product
Calculated costs
Calculated salary
Manager data employee
Manager data customer
Manager data product
Manager data position
Report sales monthly
Out Bill product
Out Slip salary
ect
MySQL : user = root , pass = 1234, db_name = db_jshop, host = localhost
key : s66j, dvb1, lopi3
key : 3rwf, fg43, 56fg
key : 6yjg, 3rr3, vdf0
Dowload : http://sourceforge.net/projects/jshopdesktop/

Supattra Buarod
18/9/13

วันอังคารที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2556

jShop v.1





เย้ เย้ !!!! เอามาโชว์ สาม ฟอร์ม อิอิ

ในที่สุด ก็ออกเป็นรูปเป็นร่างสักที กับ jShop V.1 bate ทดลองใช้ 30 วัน (ไอ้ที่มันจะเกิน 30 วันเนี้ย ก็คงจะโดนแฮก ฮ่าๆ )

คราวนี้ ก็ได้เวลาอัพโหลด ให้คนเข้ามาดาว์นโหลดเยอะ จาก หนึ่งไปสอง จากสองไปสี่ ให้แพร่กระจาย เหมือนไวรัส อย่างรวดเร็ว จนหยุดไม่อยู่

ต่อไปก็รอเสียงตอบรับ ว่าเป็นไงบ้าง รอฟังคำวิาจารณ์อยู่นะ (อย่าคิดว่าจะกลัว !!! จัดมาเลยหนักๆ รับฟังได้เสมอ แต่จะทำไม่ทำก็อีกเรื่อง ฮ่าๆ) และรับรอง บัคตรึม เอาไปทอดคั่วคงอิ่มอร่อยกันไปเลยทีเดียว (แอบวางยา !!!)

คราวจริงมันก็เสร็จนานและ แต่มั่วแต่ตกแต่ง เปลี่ยนโน่น นี่นั้น ไม่พอใจสักที เป็นไงๆ ล่อไปเดือนกว่า

หลังจากอัพโหลด ไป 20 ชั่วโมง มียอดดาว์นโหลดแล้ว ไป 48 ครั้ง

แต่ก็มีคนเข้ามาถามว่า

A :"ส้มๆ ทำอย่างไร สอนเราบ้าง"

B :  "ได้ รอว่างๆก่อน"

A : "ใช้เวลาทำเท่าไรอ่ะ"

B : "กลางเดือนที่แล้ว ทำวันละชั่วโมง เวลาว่างๆ"

A : "นานอ่ะ"

...

อึ้งไปพักหนึ่ง คิดในใจว่า เห้ย นี้กูใช้เวลานานขนาดนั้นเลยหรอ 555 แต่ก็ไม่สะทบสะท้านเท่าไร เพราะตอนนี้กำลังภูมิใจกับผลงานตัวเอง ฮิ้ววววว

และตอนนี้ กำลังจะเปลี่ยนให้เป็นภาษาอังกฤษให้หมด พร้อมทั้งทำคู่มือ คราวนี้ละ ให้ต่างชาติมันได้ใช้ของเราบ้าง

แล้วเดี๋ยวมันจะได้รู้ ...

อ้อ สุดท้าย เข้าไปโหลด มาทดลองเล่น เจอบัคก็มาบอกกันนะจ๊ะ จุฟๆ

http://sourceforge.net/projects/jshopdesktop/







Supattra Buarod
17/09/2013




วันเสาร์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2556

ว่าด้วยเรื่อง สอนออนไลน์ Live Steam เรื่อง JAVA GUI Register Form (ครั้งแรก)



ครั้งแรกกับการสอนออนไลน์บน Live Stream ออกมาไม่สวยงามอย่างคิด ก็ถือว่าดีแล้วที่ได้ทำ อิอิ สุดยอดจริงๆ ก็แหม๋ มันตื่นเต้นอ่ะ อะไรที่จำๆได้ก็ลืมๆไปหมด ความรู้สึกเหมือนมีคนมาจ้องมาตลอดเวลานี้น่า มันก็เลยประมาท แต่ว่าทำไปเรื่อยๆ ทีละนิดๆ มันจะต้องดีขึ้นมาบ้างน่า จริงไหมๆ 555

มีแจก Source code ที่ทำให้ไปดูเป็นกรณีศึกษาด้วย (อ้อ !! ตัวนี้ รันผ่านนะจ๊ะ ไม่ได้ติด error)

https://drive.google.com/folderview?id=0B9Tp3g7Bf6B8NXl6MjZ3R2ZpUnM&usp=sharing 

เพื่อจะมีประโยชน์กะใครเขาบ้าง ดูคลิปไม่รู้เรื่อง ก็ดู Source code เอาเน้อ ไว้ว่างๆเดี๋ยว อัดลง YouTube ใหม่

วันพฤหัสบดีที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2556

โลกน้อยใบนี้ มันช่างกว้างใหญ่

โลกใบนี้ มันช่างกว้างใหญ่

ยิ่งนับวัน ยิ่งเจออุปสรรคปัญหามากมายเท่าไร ผู้คนมากมายเท่าไร มันก็ยิ่งทำให้เราได้เรียนรู้มากขึ้นไปเท่านั้น

เพราะอะไรหรอ 

- อุปสรรค์ : ความจริง ตั้งแต่ลืมตาเกิดมา เราก็ต้องก้าวข้ามอุปสรรค์และปัญหามาแล้ว และแต่ครั้ง มันก็จะยากขึ้นเรื่อย ตามกาลเวลา การพัฒนาการ การเติบโต และถึงแม้ บางครั้ง อุปสรรค์ปัญหาเดิมจะโผล่มา แต่ ก็ไม่ใช่ว่า ความยากง่ายมันจะเท่าเดิม มันต้องดูองค์ประกอบหลายๆอย่างๆ มาเป็นตัววัดผล มาเป็นตัวแปร แต่ถึงอย่างนั้น เราก็ก้าวผ่านมาได้หมด แต่ยิ่งเราก้าวผ่านมาได้มากเท่าไร เราก็จะยิ่งเข้มแข็งมากนั้น แต่มันก็ต้องเป็น แบบนี้ ทุกครั้ง มันไม่มีหรอกนะ ที่จะไม่มีทางออก หรือไม่มีทางแก้ไข ก้าวผ่าน

- ผู้คน : มันก็คล้ายๆกัน คือ คนแต่ละคน ย่อมมีความคิด มีจิตใจ เป้าหมาย และอะไรหลายๆอย่างต่างๆ เชื่มไหม ถึงแม้จะเป็นแฝดกัน เหมือนกันเป๊ะๆ มันก็ย่อมต่างกัน รวมถึงเราที่ต่างจากพวกเขาอีก ทั้งความคิด การเลี้ยงดูในสภาวะแวดล้อม การเรียนรู้ จิตสำนึก อื่นๆ มันจึงทำให้ เมื่อเราเจอผู้คนมากมาย เราจะรู้ได้ทันที ว่าเราไม่สามารถบังคับให้ใคร คิด หรือทำ อะไร ตามที่เราต้องการไปได้สักหมดหรอก คนร้อยคน มองเรามา ก็ย่อมมองเราในมุมมองที่ไม่เหมือนกัน คิดดีบ้าง คิดร้ายบ้าง ดูถูกบ้าง นิทราบ้าง เสียดสีบ้าง และอื่นๆอีกสารพัด

แต่นั่นแระ มันก็คือสีสันก็ชีวิต ถ้าชีวิตมันเรียบง่ายเกินไปสวยหรูไปหมด เกิดมาไม่เคยต้องเจออุปสรรค์ปัญหาให้หนักใจ เจอแต่ผู้คนดีดี มองเราในแบบที่เราอยากให้เขามอง มันก็น่าเบื่อ หรือไม่เบื่อกัน เราเบื่อนะ ...

จงเรียนรู้กับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาอย่างเต็มที่ ฉกฉวยทุกอย่างอย่างเต็มกำลัง และให้ทุกอย่างโดยไม่หวังสิ่งตามแทน ทำทุกอย่างสุดกำลัง

และเมื่อนั้น เมื่อถึงเวลา เราจะรู้คำตอบทั้งหมดเอง และจะรู้ว่า เราจะทำอย่างไรต่อไป เราต้องการอะไร

วันพุธที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2556

ว่าด้วยเรื่องการลง Appserv







แหะๆ พิมพ์และทำเป็น pdf ไว้ ขี้เกียจพิมพ์ใหม่ เลย ขอเป็นรูปมาใส่เลยนะคะ

วันอาทิตย์ที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2556

java gui รันเลขรหัสใบเสร็จต่อจาก database


เอามาเพื่อเป็นแนวทาง เพื่อใครบางคน หรืออีกหลายคนยังทำไม่ได้

มันอาจจะง่ายสำหรับใครหลายคน แต่ สำหรับใครอีกหลายคน มันก็ยากอยู่

และสำหรับเรา ที่ยังไม่เอาไหนด้วยแล้ว บอกตรงๆว่า กว่าจะรันให้มัน ต่อจากฐานข้อมูลได้เนี้ย เล่นเอาเหงื่อตกเหมือนกัน ทำไปเล่นไป สามวันเลยเชียว (ระหว่างนั้นที่ติดรันไม่ได้ ก็ทำฟอร์มอื่นรอไปก่อนพานๆ)

เมื่อลองใช้คำสั่งนี้ ดู เร็วกว่า มาหน่อย

String sql ="SELECT MAX(sales_orderid) AS sales_orderid FROM tb_sales ";

อ้อ อธิบาย 

ตารางชื่อ tb_sales
ฟิลด์ชื่อ sales_orderid

ส่วนตัวแปรอื่นก็ตั้งค่าประกาศเอา

คำอธิบายเบื้องต้นก็เขียนไว้ใน รูปละ อิอิ 



วันศุกร์ที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556

เมื่อความเครียดสะสม ความเหนื่อยล้าก็เข้ามา

ช่วงนี้ มีเรื่องให้คิดมากมาย พอคิดแล้วก็เครียด พอเครียดแล้วก็เหนื่อย พอเหนื่อยแล้วก็ไม่อยากทำอะไร

หัวสมองมึนตึบ นึกคิดไอเดียอะไรไม่ออก

อะไรที่ไม่ชอบ ก็จะรู้สึกต่อต้าน ไม่อยากทำทันที จะรู้สึกอึดอัดเหมือนโดนฝืนใจ ถ้ามีใครมาสั่งโน่นนี่นั้น

ใจร้อนเหมือนดังไฟเผา ... หงุดหงิด ฟุ้งซ่าน พานไปหมด 

ที่เลวร้าย ทำอะไรก็ผิดพลาดไปหมด

จิตใจไม่อยู่กะตัว อะไรที่ไม่สนใจ ก็จะไม่จำ แล้วก็มาจนใจตัวทีหลัง

...

กลายเป็นคนไม่มีเหตุผล เจ้าอารมณ์ เหนื่อยน่าดู กับอารมณ์ความคิดตัวเองช่วงนี้


ลองเขียนบล็อกดู

เอ๊ะ ! ถ้าพูดถึงบล็อก เขาเขียนเรื่องเกี่ยวกับอะไรนะ อะไรก็ได้หรือเปล่า...

งั้นเอาเป็นเนี้ย เป็นแค่การทักทาย แล้วกันละเนอะ แนะนำตัว รู้จักกัน (รู้จักกับใครละเนี้ย นั้งพิมพ์อยู่คนเดียว ฮ่าๆ)

เรียกเราว่า "ส้ม" ก็ได้ (ชื่อโหล่มากมาย) ก็เด็กบ้านนอกคนหนึ่ง ที่เรียนจบก็เข้ากรุงเทพ ทำงาน(อยากท่องโลกกว้าง ดื้อดึง ไม่ยอมทำหรือสมัครงานทำอยู่กับบ้าน) ก็มีความคิด ความตั้งใจว่า ...

เรียนจบ ออกมา ทำงาน หาประสบการณ์สักพัก เรียนรู้สิ่งต่างๆเกี่ยวกับโลกใบนี้ จากนั้น ก็สร้างธุรกิจของตัวเอง ทำสิ่งที่ฝันที่อยากทำ ... แล้วอะไรล่ะ คือ สิ่งที่ฝันที่อยากทำ ... อันนี้เราก็ไม่รู้เหมือนกัน

เพียงแค่คิดว่า อะไรที่เราทำแล้ว สนุก เพลิน จนลืมเวลา ท้าทาย ก็คงสิ่งนั้นละมั้ง

แต่เนื่องด้วยเราไม่ค่อยเก่งมากมาย อะไรนัก จึงต้องเรียนรู้อีกเยอะ เยอะมากๆ

ก็แหม๋ ก็เราไม่ได้คิดจะหยุดอยู่ตรงนี้สักหน่อย

ตอนนี้เลยเริ่มต้นใหม่ หันกลับมาตั้งใจ ศึกษาจริงจัง หลังจากปล่อยทิ้งมากนาน เที่ยว เสเพ กินเหล้า ติดเพื่อน ติดเกมส์มานาน (แต่ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่นะ แต่อาการไม่หนักเหมือนเมื่อก่อน ฮ่าๆ)

หลังจากเริ่มศึกษามาสัก เราก็ว่า เห๋ JAVA เนี้ยมันก็น่าสนใจเหมือนกัน พอได้ลองมันก็ยิ่งท้าทาย เริ่มสนุกแล้วสิ มันคล้ายๆเหมือนเรากำลังเล่นเกมส์ ติดงอมแงม เพื่อที่จะวางแผน หรือทำอะไรสักอย่าง เผื่อให้ได้มาซึ่ง Item หรือ ผ่านด่าน หรือ อะไรก็แล้วแต่ (ก่อนหน้าที่จะทำตัวเหลวไหล ติดเกมส์นั้นสนใจแต่ PHP สนุกกับการออกแบบตกแต่งเว็บ)

และแล้ว เราก็ได้คิดและลงมือทำมาระบบหนึ่งละ  ระบบเล็ก ทดลองความรู้ jShop ตอนนี้ก็ใกล้สมบูรณ์ละ
เหลือแค่ รายงานกับออกเงินเดือน แล้วก็รายละเอียดนิดหน่อย (สุดยอดไหมละ เราทำแค่วันละชั่วโมง สองชั่วโมง สิบห้าวันละ ไม่ได้ทำทุกวันอีก)

มีรูปมาโชว์ด้วย แอ๊น แอ๊นๆ อิอิ (ภูมิใจนำเสนอ ถึงมันจะไม่ได้ใหญ่ไรมาก แต่เนี้ยมันโปรแกรมที่เราเขียนด้วย JAVA ตัวแรกเลยน่า)



ให้ดุแค่ฟอร์มเดียวพอ อิอิ ไว้ให้เสร็จสมบูรณ์ก่อนน่า จะมาอวด

ดึกแล้ว นอนๆกันดีกว่า บายๆ(ว่าจะแค่ลองเข้ามา test เขียนบล็อกเฉยๆ เขียนไปมา ยาวเลย)